Fragment tekstu: Me serce przepełnia gwałtowne jak burza,Zabójcze powietrze z odległej krainy.Co kryją błękitne, pamiętne te wzgórza,Podniebne iglice, uprawne doliny? A.E. Housman, A Shropshire Lad, XL (tłum. Tatiana Grzegorzewska) Dla Nicka i Pippy Część pierwszaŚRODA 1Listopad jest miesiącem zmarłych. Jill Francis dowiedziała się o tym przypadkiem kilka minut przed przyjazdem do Lydmouth.Gdy pociąg ze stukotem wyjechał z tunelu, wiatr buchnął dymem z lokomotywy prosto w okna wagonów. Jill zakaszlała i opuściła książkę. Okno w przedziale było uchylone.- Pani pozwoli… - powiedział siedzący przy drzwiach mężczyzna z brodą.- Dziękuję.Kiedy wyjeżdżali z Paddington dwie i pół godziny temu, przedział był pełen. Teraz zostało ich tylko dwoje. Mężczyzna miał brodę wilka morskiego, co kłóciło się z resztą jego wyglądu. Niewykluczone, że w czasie ...
Fragment tekstu: Dla Jonathana- za trzydzieści bajecznych lat spędzonych z człowiekiem, a także z jego samochodami i licznymi gitarami dla Jessego, Rachel, Ilany i Alizy- od dzieci do mądrych dorosłych, dzięki za całą ekscytację, jaką mi dajecie i dla Barneya Karpfingera- za osiemnaście lat służby par exellence i bezcenną przyjaźń. Wspaniały z ciebie człowiek! Rozdział pierwszy Deckera natychmiast ogarnęło ogłuszające, osobliwe przeczucie, że wiadomości są bardzo złe. I od razu pomyślał o swoich rodzicach. Oboje liczyli sobie po około osiemdziesiąt pięć lat i chociaż zdrowie raczej im dopisywało, w ubiegłym roku mieli trochę problemów. Na szczęście Rina szybko zapewniła męża, że cała rodzina czuje się dobrze.Porucznik przytrzymał córeczkę za rękę i patrząc na nią poważnie, powiedział:- Hannah Rosie, włączę ci film na wideo i przygotuję jakąś przekąskę. Myślę, że ima* pragnie ze mną porozmawiać.- W porządku, tatusiu. Sama zrobię sobie coś do jedzenia. Ima nauczyła mnie używać ku...
Fragment tekstu: Dla Andy'ego, Joanne i MiriamPamięci Shiry - aleha ha'szalom* Podziękowania Szczególne podziękowania dla Malki Hier i pracowników Muzeum Tolerancji w Los Angeles. Oby wasze idee stały się kiedyś codziennością dla nas wszystkich. Jeden Telefon był z policji. Nie od porucznika, męża Riny, choć z jego posterunku. Rina Decker przez chwilę w napięciu słuchała mężczyzny. Gdy dotarło do niej, że sprawa nie ma związku z Peterem ani z dziećmi, podziękowała Bogu, czując falę nagłej ulgi. A kiedy po chwili poznała powód telefonu policjanta, za sprawą niedawnego lęku o najbliższych wcale nie była tak zszokowana jak powinna.Żydowską populacją West Valley w Los Angeles już w przeszłości wstrząsały przestępstwa na tle rasowym, których kulminacją był słynny zamach sprzed paru lat, gdy pewien człowiek wysiadł z publicznego autobusu i ostrzelał Centrum Społeczności Żydowskiej. Zarówno wtedy, jak i obecnie Centrum pełniło rolę azylu dla swoich członków, ofiarowując im rozma...
Fragment tekstu: Dla taty, który nauczył mnie kochać Południei dla Billie Bennett,która namówiła mnie, abym o tym napisała PONIEDZIAŁEK Jeden Sara Linton usiadła wygodniej w krześle, mamrocząc do słuchawki telefonu łagodne: "Tak, mamo". Przez krótką chwilę zastanawiała się, czy w końcu nadejdzie taki dzień, kiedy matka uzna ją za wystarczająco dorosłą, aby nie udzielać jej rad w każdej sprawie.- Tak, mamo - powtórzyła Sara, stukając ołówkiem w blat biurka. Czuła, jak jej policzki ogarnia gorąco, a do serca wdziera się zakłopotanie.Usłyszała delikatne pukanie do drzwi i po chwili niepewny głos:- Doktor Linton?Sara z trudem ukryła przed matką ulgę.- Muszę już kończyć - powiedziała do matki, która, zanim się rozłączyła, i tak rzuciła jej jeszcze jakieś krótkie upomnienie.Nelly Morgan otworzyła szerzej drzwi i rzuciła Sarze gniewne spojrzenie. Jako dyrektor administracyjny kliniki dziecięcej w Hearstdale, Nelly była jej bliską współpracowniczką. Kierowała kliniką, odkąd Sara sięgała...
Fragment tekstu: Wszystkie postaci w książce są fikcyjne. Jakiekolwiek podobieństwo do prawdziwych osób - żywych czy zmarłych - jest całkowicie przypadkowe. Dla VS z wyrazami miłości i przywiązania NIEDZIELA 1Sara Linton gapiła się na wejście do Dairy Queen, przyglądając się swojej siostrze w zaawansowanej ciąży, która właśnie wyszła stamtąd, niosąc w każdej ręce kubeczek czekolady z lodami. Kiedy Tessa przemierzała parking, nagły poryw wiatru uniósł jej fioletową sukienkę ponad kolana. Walczyła z całych sił, żeby przytrzymać ją, nie rozlewając przy tym czekolady, i kiedy zbliżyła się do samochodu, do uszu Sary doszły soczyste przekleństwa.Sara starała się zachować powagę, kiedy wychyliwszy się przez okno, zapytała:- Może ci pomóc?- Nie trzeba - odpowiedziała Tessa, wciskając się do środka.Usadowiła się na fotelu i wręczyła Sarze kubeczek.- Natychmiast masz przestać się ze mnie śmiać - dodała.Sara skrzywiła się, kiedy siostra kopnięciem zrzuciła sandały i oparła bose stopy na de...
Fragment tekstu: PROLOG 1992 Melanie Harvey spokojnym krokiem szła Bayler Street w Grantley.Urodziła się w tym małym mieście w Essex, a teraz tu studiowała. Uważała, że dzięki wykształceniu staje się osobą bardziej wyrafinowaną. Jej nauczyciele nigdy by nie uwierzyli, że nauka będzie jej kiedyś sprawiała przyjemność. Kochała to miasto, czuła się tutaj u siebie, tutaj chciała pracować i wychowywać dzieci. Zwłaszcza odkąd nadszedł nowy porządek. Grantley rozrastało się, podnosiło swoją pozycję w świecie i Melanie bardzo chciała uczestniczyć w tym procesie. Tereny wokół miasta stopniowo zabudowywały się osiedlami domów - oczywiście prywatnymi. Dotychczasową zabudowę burzono albo odnawiano, żeby mieli gdzie mieszkać ci, którzy woleli dojeżdżać czterdzieści minut do pracy, jeśli rekompensował im to fakt, że mogli wychowywać dzieci w dostatecznie wiejskich warunkach. Ludzie ci płacili astronomiczne sumy za dom z trzema sypialniami. Melanie każdego ranka biegała tą samą trasą i była zdumio...
