Fragment tekstu: Dla Jonathana- za trzydzieści bajecznych lat spędzonych z człowiekiem, a także z jego samochodami i licznymi gitarami dla Jessego, Rachel, Ilany i Alizy- od dzieci do mądrych dorosłych, dzięki za całą ekscytację, jaką mi dajecie i dla Barneya Karpfingera- za osiemnaście lat służby par exellence i bezcenną przyjaźń. Wspaniały z ciebie człowiek! Rozdział pierwszy Deckera natychmiast ogarnęło ogłuszające, osobliwe przeczucie, że wiadomości są bardzo złe. I od razu pomyślał o swoich rodzicach. Oboje liczyli sobie po około osiemdziesiąt pięć lat i chociaż zdrowie raczej im dopisywało, w ubiegłym roku mieli trochę problemów. Na szczęście Rina szybko zapewniła męża, że cała rodzina czuje się dobrze.Porucznik przytrzymał córeczkę za rękę i patrząc na nią poważnie, powiedział:- Hannah Rosie, włączę ci film na wideo i przygotuję jakąś przekąskę. Myślę, że ima* pragnie ze mną porozmawiać.- W porządku, tatusiu. Sama zrobię sobie coś do jedzenia. Ima nauczyła mnie używać ku...
Fragment tekstu: Me serce przepełnia gwałtowne jak burza,Zabójcze powietrze z odległej krainy.Co kryją błękitne, pamiętne te wzgórza,Podniebne iglice, uprawne doliny? A.E. Housman, A Shropshire Lad, XL (tłum. Tatiana Grzegorzewska) Dla Nicka i Pippy Część pierwszaŚRODA 1Listopad jest miesiącem zmarłych. Jill Francis dowiedziała się o tym przypadkiem kilka minut przed przyjazdem do Lydmouth.Gdy pociąg ze stukotem wyjechał z tunelu, wiatr buchnął dymem z lokomotywy prosto w okna wagonów. Jill zakaszlała i opuściła książkę. Okno w przedziale było uchylone.- Pani pozwoli… - powiedział siedzący przy drzwiach mężczyzna z brodą.- Dziękuję.Kiedy wyjeżdżali z Paddington dwie i pół godziny temu, przedział był pełen. Teraz zostało ich tylko dwoje. Mężczyzna miał brodę wilka morskiego, co kłóciło się z resztą jego wyglądu. Niewykluczone, że w czasie ...
Fragment tekstu: "Nie sądzę również, abym miał właściwy obraz śmierci, gdy przyglądam się czaszce lub szkieletowi. (…) Poszerzyłem zatem powszechnie znane Memento mori do bardziej chrześcijańskiej postaci, Memento quattuor novissima, obejmującej cztery rzeczy, przed którymi żaden z nas uciec nie może: Śmierć, Sąd Boży, Niebo i Piekło". Sir Thomas Browne,Religio Medici (1642), część I, ustęp 45 Dla Caroline PROLOG "Słowem, wszyscy jesteśmy potworami, to jest złożeniem człowieka i zwierzęcia".Religio Medici, I, 55 Przez całe życie Eddie wierzył w Świętego Mikołaja. W dzieciństwie wiara ta była bezrefleksyjna i dosłowna. Trzymał się jej dłużej od rówieśników i z żalem z niej zrezygnował. Jej miejsce zajęło inne przekonanie, inny Święty Mikołaj, mniej określony od tego pierwszego, a tym samym mniej podatny na zniszczenie.Nowy Święty Mikołaj był jego prywatnym bóstwem, źródłem małych cudów i nieoczekiwanych radości. I temu nowemu Świętemu Mikołajowi - komużby innemu? - zawdzięcz...
Fragment tekstu: Dla Steve'a i Nancy Schwerner Rozdział I Kilka minut po dziewiątej zarzuciłem na ramię torbę na zakupy z domu towarowego Bloomingdale i wyszedłem z budynku równocześnie z blondynem o końskiej twarzy. Mężczyzna wyglądał jak sławny model. Niósł neseser, którego najwyraźniej rzadko używał. Miał na sobie lekki płaszcz w szkocką kratę, a jego włosy, nieco dłuższe niż moje, były starannie przycięte.- Znowu się spotykamy - powiedziałem. Oczywiście było to bezczelne kłamstwo. - Kolejny dzień z głowy.Blondyn uśmiechnął się, tak jakby naprawdę chciał uwierzyć, że jesteśmy sąsiadami, którzy zamieniają ze sobą czasem parę słów.- Mamy chłodny wieczór - rzucił.Przyznałem mu rację. Zgodziłbym się chętnie z każdą jego uwagą. Blondyn był niezwykle elegancki i zmierzał na zachód w kierunku Sześćdziesiątej Siódmej Ulicy. Właśnie dlatego mógł mi się przydać. Nie miałem zamiaru zaprzyjaźniać się z nim ani umawiać na grę w piłkę ręczną. Nie chciałem znać nazwiska jego fryzjera i nie z...
Włamywacz, który malował jak Mondrian
Fragment tekstu: Dla Lynne WoodDziękuję Michaelowi Trossmanowi, który pokazał mi, jak przygotować płótno pod obraz, i Laurence Anne Coe, która nauczyła mnie, jak zbijać ramę. Rozdział I W Barnegat Books czas dłużył się niemiłosiernie - jak to zwykle bywa w antykwariatach. Ich właściciele nie muszą marzyć o spokojnej emeryturze - zazwyczaj czują się tak, jakby już na nią przeszli.Tego dnia wydarzyły się dwie godne uwagi rzeczy. Pewna kobieta przeczytała mi wiersz i obcy mężczyzna próbował sprzedać mi książkę. Wiersz autorstwa Mary Carolyn Davies nosił tytuł Umiera Smith, trzeci mężczyzna z Oregon. Nieznajoma była zgrabną osóbką o rumianej twarzy. Miała brązowe oczy, okolone długimi rzęsami i przechylała głowę na bok w taki sposób, jakby próbowała naśladować ptaka. Kiedy wzięła do ręki pierwszy tomik poezji panny Davies Bębny na naszej ulicy, opublikowany w 1918 roku przez wydawnictwo McMillan, zwróciłem uwagę na jej kształtne, drobne palce. Miała nie wypielęgnowane paznokcie i nie no...
