Fragment tekstu: 27 sierpnia 1916, Edynburg, Szkocja Pewna moja młoda znajoma zobaczyła ducha. Wieść o tak banalnie melodramatycznym zdarzeniu nie wzbudziłaby zapewne nawet przelotnej mojej uwagi, gdyby nie dwie intrygujące okoliczności. Po pierwsze - ów duch pojawił się w biały dzień, i to akurat w wiejskim dworku, w którym ten właśnie koniec tygodnia spędzaliśmy z moją małżonką; po drugie - był to duch Pembertona.Co uczyniło to niesamowite zdarzenie jeszcze bardziej frapującym, to fakt, iż widmo zmaterializowało się w pokoju, który bylibyśmy zajmowali, gdyby wcześniej tego samego dnia nie zdarzyło się mojej żonie paść ofiarą przeziębienia, co zmusiło nas do przedwczesnego wyjazdu; wróciliśmy do miasta, aby chora mogła spędzić noc w wygodzie, jaką zapewniała jej własna sypialnia. Tylko więc na skutek owej zdrowotnej przypadłości to nie my byliśmy świadkami tego zjawiska, lecz panna Eufemia, dwudziestoletnia córka państwa Gillespie, którzy mieli tam wypoczywać wraz z nami, a z którym...
Fragment tekstu: 10 listopada 1901, Pafos, Cypr Wezwanie zastało mnie przy biurku. Doręczono mi właśnie popołudniową pocztę - nasz biurowy goniec włożył do odpowiedniej skrzyneczki równo złożony pakiet - toteż mechanicznie rozcinając zaklejone koperty, nie zwróciłem uwagi na tę, z której wypadła mała kartka kremowego papieru; sama jednakowoż kartka natychmiast przyciągnęła mój wzrok. Obróciwszy ją, znalazłem na drugiej stronie słowo "Dzisiaj" i natychmiast całe moje ciało sprężyło się w fotelu; przeszedł mnie dreszcz i poczułem, jak mój żołądek nieprzyjemnie się kurczy. Wyrwało mi się bolesne westchnienie, po czym osunąłem się na oparcie fotela, trzymając przed sobą mały arkusik na całą długość wyciągniętej ręki, jak gdybym chciał oddalić od siebie nieuniknioną konieczność, zawartą w tym jednym krótkim, acz złowieszczym słowie.Bo też prawdę mówiąc, sporo czasu upłynęło od ostatniego spotkania Wewnętrznego Kręgu, przeto poddałem się już zapewne swego rodzaju wewnętrznemu zgnuśnieniu; ...
