Fragment tekstu: Dla Noah, Micah i Sam WSTĘP Żyjemy dziś w ważnym i przełomowym momencie; stało się bowiem jasne, że wzory męskości przekazywane przez kulturę masową utraciły swoją nośność; mężczyzna nie może już się na nich opierać. Osiągając wiek trzydziestu pięciu lat, wie, że wzorce idealnego mężczyzny, twardego mężczyzny, prawdziwego mężczyzny, jakie wyniósł ze szkoły średniej, są bezużyteczne w realnym życiu.Ludowe baśnie i bajki przechodziły niczym woda przez grubą warstwę gleby, z pokolenia na pokolenie, i możemy ufać zawartym w nich prawdom bardziej niż, powiedzmy, tym wymyślonym przez Hansa Christiana Andersena. Motywy przekazywane przez dawne opowieści - klucza wykradanego spod poduszki matki, podnoszonego z ziemi złotego pióra z płonącej piersi Żarptaka, Dzikusa spotykanego pod powierzchnią jeziora, śladów czyjejś krwi w lesie, które okazują się w końcu śladami Boga - przenikają w nas z wolna, by potem, już zadomowione, rozwijać się w naszym wnętrzu.Nie gdzie indziej ...
Fragment tekstu: Dla Rachel i Samuela Sagan, moich rodziców,którzy pokazali mi radośćpłynącą ze zrozumienia świata,z wdzięcznością, podziwem i miłością. Podziękowania Jestem bardzo wdzięczny licznym przyjaciołom, kolegom i korespondentom, z którymi omawiałem różne konkretne problemy; byli to Diane Ackerman, D.W.G. Arthur, James Bakalar, Richard Berendzen, Norman Bloom, S. Chandrasekhar, Clark Chapman, Sidney Coleman, Yves Coppens, Judy-Lynn Del Rey, Frank Drake, Stuart Edelstein, Paul Fox, D. Carleton Gajdusek, Owen Gingerich, Thomas Gold, J. Richard Gott III, Steven Jay Gould, Lester Grinspoon, Stanislav Grof, J.U. Gunter, Robert Horvitz, James W. Kalat, B. Gentry Lee, Jack Lewis, Marvin Minsky, David Morrison, Philip Morrison, Bruce Murray, Phileo Nash, Tobias Owen, James Pollack, James Randi, E.E. Salpeter, Stuart Shapiro, Gunther Stent, O.B. Toon, Joseph Veverka, E.A. Whitaker i A. Thomas Young.Do powstania tej książki przyczyniły się, w różnych fazach pracy, Susan Lang, Caro...
Fragment tekstu: Przedmowa Od pewnego czasu, również w poprzednich publikacjach, usiłuję wypracować podejście do nauk społecznych odbiegające w zasadniczy sposób od tradycji myśli społecznej. Niniejszy tom zawiera podsumowanie tych prób i przedstawia je, jak mam nadzieję, w postaci rozwiniętej i spójnej. Niejednoznaczny termin "podejście" do nauk społecznych zdaje de facto dobrze sprawę z tego, co uważam za metodologiczne konsekwencje teorii strukturacji. W naukach społecznych, z powodów omówionych szczegółowo poniżej, pojęciowe schematy porządkujące badania życia społecznego i kierujące nimi są tym, czym teoria być może i czemu służy. Powyższe twierdzenie nie znaczy oczywiście, by celem teorii społecznej nie było oświetlanie, interpretowanie i wyjaśnianie zasadniczych cech ludzkiego postępowania. Sądzę, że zadanie formułowania i oceniania uogólnień - nie mówię "praw" - jest tylko jednym z priorytetów i podstawowych zadań teorii społecznej. Budowanie zbioru dobrze ustalonych uogólnie...
