Fragment tekstu: WSTĘPPrzez ponad trzy dziesięciolecia zakrojony na wielką skalę dziennik, czy też pamiętnik Anaďs Nin, był przedmiotem licznych pogłosek, plotek i domysłów. Od wczesnych lat trzydziestych ubiegłego wieku, gdy autorka po raz pierwszy pokazała fragmenty tych zapisków najbliższym przyjaciołom i znajomym w Paryżu, rozeszła się wieść, że to jeden z najbardziej niezwykłych dokumentów literackich stulecia. W często cytowanym artykule, opublikowanym w 1937 roku na łamach angielskiego pisma "Criterion", Henry Miller wyraził opinię, że dziennik "stanie w jednym szeregu z wyznaniami św. Augustyna, Petroniusza, Abélarda, Rousseau, Prousta". Inni, którzy przez lata byli świadkami rozrastania się owego diariusza do jego obecnych rozmiarów - w sumie 150 tomów, na które złożyło się 15 000 stron maszynopisu - dołączali swoje głosy do coraz bogatszej legendy, jaką obrastało to niezwykłe przedsięwzięcie literackie, dzieło całego życia autorki.Sama Anaďs Nin często stwierdzała, że jej op...
