Fragment tekstu: WSTĘP Marianne Williamson Uważam, że niezwykle ważna, zwłaszcza w obecnych czasach, jest refleksja nad potrzebami duszy człowieka. Dwudziesty wiek został zdominowany przez pogląd, który kosztem życia wewnętrznego wybiera optykę mechanistyczną i racjonalistyczną. Spustoszenie, dokonujące się na naszej planecie w wyniku tego oderwania się od istoty, osiągnęło punkt krytyczny. Sądzę jednak, że podobnie jak nasza nieświadomość wie, kiedy zagrożone jest istnienie osoby, tak samo zbiorowa nieświadomość wyczuwa, kiedy w niebezpieczeństwie znajduje się możliwość przetrwania grupy. Ponad poziomem racjonalnego umysłu znajduje się świadomość, że bez duszy nie ma siły, a bez siły czeka nas śmierć.Carl Jung twierdził, że psyche nieustannie szuka równowagi. Ja natomiast uważam, że obecnie świadomość współczesna szuka duszy - nie dlatego, że jest to jakaś nowa moda, ale dlatego, że jest to dla nas jedyna życiowa droga. Książka ta odwołuje się do tęsknoty za równowagą, do powszech...
