Fragment tekstu: NOTA OD AUTORA Czasami czytelnik powieści, a zwłaszcza powieści, której akcja osadzona jest w innym okresie historycznym, chciałby wiedzieć, czy opisywane w niej wydarzenia miały kiedykolwiek miejsce czy też, podobnie jak występujące w powieści postacie, są całkowicie tworem wyobraźni autora.Niewątpliwie wiele można rzec na temat wolności przysługującej pisarzowi w obrębie danego kontekstu historycznego, niemniej w przypadku Dowództwa na Mauritiusie owa mało znana kampania, leżąca u podstaw fabuły, jest autentyczna. Jeśli zaś chodzi o geografię opisywanej scenerii, przeprowadzone operacje, nazwy zdobytych, spalonych bądź zniszczonych okrętów, odbyte bitwy, zwycięstwa oraz klęski, autor czerpał z dokumentów współczesnych kampanii - z dzienników pokładowych i meldunków walczących oficerów oraz archiwów admiralicji. Poza całkowicie fikcyjnymi, lecz koniecznymi rozdziałami na początku i końcu powieści autor starał się nie zmieniać historii, z wyjątkiem pominięcia nazw ki...
Pan i władca. Na krańcu świata.
Fragment tekstu: NOTA OD AUTORA Zapewne niewielu autorów jest do końca oryginalnych, jeśli chodzi o fabułę ich opowieści - lektura dzieł Szekspira prowadzi do przekonania, że nie wymyślił on niemalże nic, a czytając Chaucera, łatwo dojść do wniosku, że zapożyczał się zarówno u pisarzy mu współczesnych, jak i dawno już nieżyjących. Wystarczy zaś spojrzeć na sprawę z nieco innej perspektywy, by uznać mnie, autora tego cyklu, za pisarza jeszcze bardziej wtórnego. W istocie, pisząc swe powieści, wiernie trzymałem się istniejących zapisków i karmiłem swą wyobraźnię informacjami z dzienników pokładowych, meldunków, listów, pamiętników i współczesnych badań. Korzystanie z ogólnie dostępnych materiałów nie jest jednak tym samym co bezpośredni plagiat, niemniej przyznaję, że opis nadejścia sztormu na stronie 351 został zaczerpnięty z Williama Hickeya - wydało mi się bowiem, że żaden pisarz już nie zdoła oddać tego lepiej.Jeśli jednak opowieść ma zostać zakończona, pisarz musi zdobyć się na or...
Fragment tekstu: MARIAE LEMBI NOSTRIDUCI ET MAGISTRAEDO DEDICO OD AUTORAPisząc o Royal Navy, Królewskiej Marynarce Wojennej z osiemnastego i początku dziewiętnastego wieku, nie można uniknąć pewnych niedoskonałości. Trudno jest w pełni dochować wierności tematowi, gdyż nieprawdopodobna wręcz rzeczywistość bardzo często wykraczała znacznie poza ramy wyobraźni. Nawet najbardziej bujna imaginacja nie może chyba stworzyć sceny, w której admirał Nelson, skacząc przez okno rufowej galeryjki ze swego pogruchotanego "Captaina", uzbrojonego w siedemdziesiąt cztery działa, przedostaje się na osiemdziesięciodziałowego "San Nicolasa" i pośpiesznie przechodzi na olbrzymiego "San Josefa" o stu dwudziestu działach. Później, jak admirał sam to opisuje: "na pokładzie hiszpańskiego okrętu pierwszej klasy, w ów może dość ekstrawagancki sposób, przyjąłem szpady od pokonanych Hiszpanów i przekazałem je Williamowi Fearneyowi, członkowi załogi mej paradnej łodzi. Ten zaś ze stoickim spokojem wziął je wszys...
Fragment tekstu: ROZDZIAŁ PIERWSZY Spośród wszystkich pomieszczeń domu Ashgrove najradośniejszym pokojem był salonik jadalny. Budowniczowie nowego skrzydła pozostawili po sobie zwały piasku i stosy niegaszonego wapna, a wilgotne ściany nowych pomieszczeń wciąż pachniały tynkiem, lecz do saloniku wpadało mnóstwo promieni słonecznych, które odbijały się od srebrnych nakryć na stole i rozjaśniały twarz Sophie Aubrey, czekającej na swego męża. Jej przemiła, śliczna twarzyczka, z której powoli znikały ślady, pozostawione przez wcześniejsze ubóstwo, wyglądała jednak na odrobinę zaniepokojoną. Była wszak żoną żeglarza i wiedziała, że admiralicja w całej swej dobroci podarowała już jej i tak zaskakująco dużo czasu u boku męża. W zamian za swe zasługi na Oceanie Indyjskim Jack otrzymał bowiem zwierzchnictwo nad lokalnym oddziałem Sea-Fencibles*, ale Sophie czuła, że ów okres powoli zbliża się ku końcowi.Gdy do uszu Sophie dobiegł odgłos kroków Jacka, jej niepokój ustąpił miejsca radości. Drzw...
