Anita Blake VIII: Druga pełnia
Dramatyczny telefon zmusza Anitę Blake, aby udała się do małej miejscowości w Tennessee, spiesząc z pomocą swemu dawnemu kochankowi Richardowi, oskarżonemu o brutalny gwałt. Richard jest wilkołakiem, ale tę tajemnicę zna tylko Anita. Jeśli nie uda się jej wyciągnąć go z więzienia w ciągu paru najbliższych dni, jego sekret zostanie ujawniony, nadchodzi bowiem pełnia księżyca. Anita uczyni wszystko, aby tajemnica Richarda nie wyszła na jaw, narażając się na starcie z całą zgrają skorumpowanych gliniarzy, dla których ludzkie życie znaczy tyle co nic - w leśnych dołach pełno jest ciał tych, którzy ośmielili się z nimi zadrzeć. Jednak Anita Blake nie jest zwykłą kobietą. Połączona tajemną więzią z Jean-Claudem, Mistrzem Wampirów, nie podda się bez walki, nawet gdy wśród jej przeciwników znajdzie się żądny krwi i ludzkich ofiar demon z piekła rodem… „Stawiłam czoło demonowi, mając za cały oręż wiarę i modlitwę. Czy to oznaczało, że Bóg wybaczył mi moje grzechy?”. Anita Blake...
Fragment tekstu: Dla Gary'ego W. Hamiltona,mojego męża, który choć nie lubi się bać,mimo wszystko przeczytał tę książkę PODZIĘKOWANIA Dla Carla Nassaua i Gary'ego Chehowskiego, którzy wprowadzili mnie w rozległy świat broni palnej. Dla Ricii Mainhardt, mojej agentki, która we mnie uwierzyła. Dla Deborah Millitello za entuzjazm w pracy i poza nią. Dla M.C. Sumnera, nowego przyjaciela i cennego krytyka. Dla Mary-Dale Amison, specjalistki od najdrobniejszych szczegółów, która umiała utrzymać całą resztę w ryzach. A także dla pozostałych z grupy Alternate Historians, którzy pojawili się zbyt późno, by skrytykować tę książkę - Janniego Lee Simnera, Marelli Sands i Roberta K. Sheafa. Dzięki za tort, Bob. I dla tych wszystkich, którzy bywali na moich spotkaniach literackich. 1 Za życia Willie McCoy był idiotą. Śmierć bynajmniej niczego nie zmieniła. Siedział naprzeciw mnie w krzykliwej kraciastej wiatrówce. Poliestrowe spodnie, które nosił, miały barwę trawiastej zieleni. Krótkie czarne ...
Fragment tekstu: Wszystkie postaci występujące w tej książce są fikcyjne i jakiekolwiek podobieństwo do prawdziwych osób, żyjących lub zmarłych, jest zupełnie przypadkowe. Dla J., który wlewał we mnie hektolitry herbaty i po raz pierwszy był świadkiem procesu tworzenia książki. Co więcej, wciąż mnie kocha - wszyscy, którzy są mężami lub żonami artystów wiedzą, że to niełatwa sztuka. PodziękowaniaShaunie Summers, mojej nowej redaktorce, dziękuję za jej profesjonalizm. Podziękowanie należy się również Darli Cook, która pomogła zrobić korektę tej książki, kiedy już nie było na to czasu. Mojej cierpiącej w milczeniu grupie pisarskiej: Tomowi Drennanowi, Rhettowi MacPhersonowi, Deborah Millitello, Marelli Sands, Sharon Shinn i Markowi Sumnerowi dziękuję za cierpliwość okazaną wtedy, gdy mój świat rozpadł się na kawałki, po czym poskładał na nowo. Rozdział 1 Światło księżyca pomalowało pokój na setki odcieni szarości, bieli i czerni. Dwaj mężczyźni leżący w łóżku byli pogrążeni...
