Fragment tekstu: Pamięci ojca Stanleya Bragga Następny z naczelników króla opatrzył swoją zgodę tą roztropną tezą i rzekł: "Wasza Wysokość, gdy porównamy obecne życie człowieka tu, na ziemi, z czasami, o których nic nam nie wiadomo, to kojarzy mi się ono z szybkim przelotem małego wróbla przez salę biesiadną, w której w chłodne zimowe dni zasiadasz przy wieczerzy wraz ze swymi lordami i doradcami. W środku panuje przyjemne ciepło, na zewnątrz szaleją ulewne deszcze i śnieżne zawieruchy. Wróbel bystro wlatuje przez jedne drzwi, a wylatuje drugimi. Gdy przebywa w środku, nie dosięgają go mróz i zimno; jednak po paru chwilach wytchnienia znika w zimowym świecie, z którego przybył. Tak samo człowiek pojawia się na ziemi na krótką chwilę; lecz co działo się przed tym życiem i co nastąpi po nim, nic o tym nie wiemy. Dlatego, jeżeli ta nowa nauka daje nam trochę więcej wiedzy na ten temat, to jedynym rozsądnym rozwiązaniem jest za nią podążyć". Bede, Historia kościelna narodu angielskie...
Wielowątkowa i arcyciekawa opowieść o życiu wikingów na przełomie pierwszego tysiąclecia. Uległem fascynacji historią Halderd, doceniając urodę narracji i zdolności Autorki w rekonstrukcji ducha tamtych czasów. Szczególna wartość książki Elżbiety Cherezińskiej polega na tym, że uczyniła ona bohaterami nie bezwzględnych wojowników, miesiącami przebywających na łupieżczych wyprawach z dala od domów, lecz dzielne i dumne kobiety. Ja jestem Halderd to tryumf kobiecego pierwiastka, który wbrew stereotypom niesie w sobie prawdziwą siłę, a historia to jedynie kostium, pod którym kryje się na wskroś współczesna opowieść. Andrzej Rostocki, autor listy bestsellerów "Rzeczpospolitej" i "Notesu Wydawniczego" Gdy Elżbieta Cherezińska opowiada, słucham. Gdy pisze, czytam. A gdy idziemy do knajpy, zamawiam tatara. Będzie ostro. Radosław Piwowarski, reżyser Ela - kobiecość, niezwykła dusza i wiedza, piękne połączenie w jednej Osobie. Sagę Sigrun przeczytałam jednym tchem. Ja jestem Halderd nie mog...
Fragment tekstu: NOTA DO CZYTELNIKA Chcąc rzucić nieco światła na świat starożytnego Rzymu, włączono do tej książki kilkanaście map i ilustracji. Spis map i ilustracji na stronie 926 przedstawia ich rozmieszczenie. Główne postacie przedstawiono na stronach 13-14. Nota od autorki mieści się na stronach 855-856. Zainteresowani tłem historycznym Wieńca z trawy znajdą na stronach 857-858 spis konsulów sprawujących władzę w tym okresie, a na stronach 859-925 słownik objaśniający niektóre słowa łacińskie i nieznane terminy i nazwy. GŁÓWNE POSTACIE NOTA: Nawiasy zawierają informacje biograficzne, w klamrach podano używane w tej książce imiona albo zdrobnienia imion postaci. Wszystkie daty są sprzed naszej ery. CepionKwintus Serwiliusz Cepion [Cepion]Liwia Druza, jego żona (siostra Marka Liwiusza Druzusa)Kwintus Serwiliusz Cepion Młodszy [Cepion Młodszy], jego synSerwilia Starsza [Serwilia], jego starsza córkaSerwilia Młodsza [Lilla], jego młodsza córkaKwintus Serwiliusz Cepion (konsul 10...
Fragment tekstu: Wypowiedzieliśmy wojnę! - krzyknął pan James Thistleth- waite.Wszystkie głowy - z wyjątkiem Richarda Morgana - podniosły się i zwróciły w stronę drzwi, w których ukazała się potężna postać, wymachująca kartką bibuły. Przez chwilę dałoby się usłyszeć dźwięk upadającej na podłogę szpilki, a potem przy każdym stole w tawernie, z wyjątkiem stołu Morgana, wybuchła chaotyczna wrzawa. Richard nie zwracał większej uwagi na to niezwykłe oświadczenie - jakież bowiem znaczenie miała wojna z trzynastoma amerykańskimi koloniami w porównaniu z losem dziecka, które trzymał teraz na kolanach? Cztery dni temu kuzyn James, aptekarz, zaszczepił małego przeciwko ospie i teraz Richard Morgan czekał w udręczeniu na chwilę, gdy będzie wiadomo, czy szczepionka się przyjęła.- Wchodź, Jem, i przeczytaj nam to - zachęcił go Dick Morgan, gospodarz i ojciec Richarda, zza swego kontuaru.Mimo że na zewnątrz świeciło słońce i światło przenikało przez kraty wypukłych okiennych szyb, przestronne pomie...
Fragment tekstu: Chociaż rządca trzymał swą pięciopłomykową lampę dość wysoko, by oświetlić dwie leżące w łóżku postacie, wiedział, że jej światło nie zdoła obudzić Pompejusza. Do tego potrzebował pomocy żony Pompejusza. Poruszyła się, zmarszczyła brwi, przekręciła głowę, chcąc spać dalej. W wielkim domu rozmawiano już jednak za otwartymi drzwiami, a rządca wołał ją:- Domina! Domina!Nawet w popłochu pamiętając o skromności - służący nie mieli zwyczaju wchodzić do sypialni Pompejusza - Antystia upewniła się, że jest przyzwoicie okryta, zanim usiadła.- Co to? Co się stało?- Pilna wiadomość dla pana. Obudź go i powiedz, żeby przyszedł do atrium - warknął grubiańsko rządca.Płomyki lampy pochyliły się i zadymiły, gdy obracał się na pięcie i odchodził. Drzwi zamknęły się, pogrążając ją w ciemności.Cóż za wstrętny człowiek! Zrobił to celowo! Wiedziała jednak, gdzie na łóżku leży jej koszula, włożyła ją więc i zawołała o światło.Nic z tego wszystkiego nie obudziło Pompejusza. Gdy z lampą w rę...
Porywająca saga rodzinna Powieść W krainie dębów i krwi z epickim rozmachem i dbałością o prawdę historyczną przywołuje obraz życia Polaków na Wołyniu w pierwszej połowie XX wieku. Dramatyczne wydarzenia tych lat ukazane są przez pryzmat losów rodziny Korzeniowskich. Opowieść zaczyna się przed pierwszą wojną światową, przed Bożym Narodzeniem 1913 roku. W tym czasie rodzi się pierwszy syn Adama i Róży Korzeniowskich...Czytelnikowi dana jest okazja współuczestniczenia wraz z bohaterami powieści w tworzeniu się legionów Piłsudskiego, w Bitwie Warszawskiej, a następnie w drugiej wojnie światowej. I w roku 1943 - wyjątkowo tragicznym dla Wołynia..."W krainie dębów i krwi to powieść barwna, pełna sarmackiego temperamentu i nadziei na wielkie polityczne zmiany w otwierającym się XX wieku. Autorka z wielką siłą pokazuje, jak Wołyń duszony w okowach bezwzględnego władztwa carów i jego polscy mieszkańcy dzięki nieprzerwanym związkom historycznym i kulturowym z I Rzeczpospolitą uczestniczyli we ...
