Fragment tekstu: Bodajbym zmarł, nim nadszedł dzień,Gdy zdrada nas przymusemSprzedała, legł w mogilny cieńZ Wallace'em mężnym, z Bruce'em!Lecz klnę się tu, że póki tchuTo głosić będę co dzień:Za złoto nas sprzedano wraz;Taka garstka łajdaków w narodzie. Robert Burns, "Pożegnanie z naszą szkocką chwałą"* Jeśli masz w sobie tyle Czelności... by uznać, że możesz odmienić bieg historii wedle własnych upodobań, może ci to ujść na sucho. James Ellroy (pisownia z wielkiej litery własna autora) PUSTA STOLICA Odwiecznie znużona Ta pusta stolica pomrukuje jak groźna bestia Drzemiąca w klatce i śniąca o wolności Ale z nadziei wyzbyta... Sydney Goodsir Smith, Kynd Kittock's Land 1 - To wytłumacz mi jeszcze raz, dlaczego je zabiłeś?- Już mówiłem, taki mus miałem.Rebus zajrzał do notatek.- Przedtem użyłeś słowa "przymus".Postać skulona na krześle i roztaczająca wokół siebie dość nieprzyjemną woń kiwnęła głową.- Mus, przymus, na jedno wychodzi.- Czyżby? - Rebus zdusił pa...
Dla Allana i Euana, którzy dali temu początek Nie z powodu mojego akcentu - bo ten nie tyle straciłem, ile tuż po zamieszkaniu w Anglii świadomie wytarłem jak buty - ale bardziej z uwagi na mój temperament i typowo szkockie przywary jak kłótliwość, skłonność do agresji, złośliwość i mroczność zainteresowań, a także, wbrew mym usilnym staraniom, dzięki niezmiennie deistycznym przekonaniom, zawsze byłem i na zawsze zostanę nędznym zbiegiem z muzeum historii nienaturalnej... Philip Kerr, The Unnatural History Museum 1 - Pan myśli, że to ja ją zabiłem, prawda?Siedział na kanapie mocno pochylony do przodu, z głową opuszczoną na piersi i zwisającymi z niej strąkami długich, rzadkich włosów. Kolana bezustannie chodziły mu tak, że pięty podniszczonych tenisówek ani przez chwilę nie dotykały podłogi.- Ćpałeś coś, David? - spytał Rebus.Młodzieniec uniósł wzrok. Oczy miał przekrwione i mocno podkrążone, osadzone w szczupłej, kanciastej twarzy z widoczną szczeciną na nie ogolonej brodzie....
Fragment tekstu: Dedykuję mojemu wydawcy, Caroline Oakley, za jej wszystkie lata wyrzeczeń. Świat jest pełen osób zaginionych, a ich liczba wciąż rośnie. Snują się one gdzieś w obszarach leżących pomiędzy tym, co wiemy sami o przebywaniu wśród żywych, a tym, co nam powiedziano o umieraniu. Snują się tam samotne i nierozpoznawalne, niczym ludzkie cienie. Andrew O'Hagan, The Missing Kiedyś przez pomyłkę wsiadłam do pociągu jadącego do Cardenden… Po dotarciu na miejsce wysiedliśmy z zamiarem poczekania na następny pociąg z powrotem do Edynburga. Byłam tak bardzo zmęczona, że gdyby Cardenden wyglądało choć odrobinę bardziej zachęcająco, myślę, że po prostu bym tam przenocowała. Jeśli byliście kiedykolwiek w Cardenden, to możecie sobie wyobrazić, jak musiało być ze mną źle. Kate Atkinson, Behind the Scenes at the Museum PROLOG Z tej wysokości uśpione miasto wygląda jak zabawka, jak model, przy zbudowaniu którego puszczono wodze fantazji. Wulkaniczne wzniesienie mogłoby być grud...
Fragment tekstu: Dla Mirandy,bez której niczego nie warto byłoby kończyć PROLOG 1 Dziewczynka krzyknęła tylko raz, tylko jeden jedyny raz.Ale już nawet to oznaczało pewną wpadkę. Przez coś takiego wszystko mogłoby się skończyć, nim na dobre się zaczęło. Wścibscy sąsiedzi mogliby wezwać policję. Nie, absolutnie nie wolno do czegoś takiego dopuszczać. Następnym razem trzeba będzie mocniej zacisnąć knebel, troszkę mocniej, troszkę szczelniej.Potem sięgnął do szuflady i wyjął kłębek sznurka. Ostrymi nożyczkami do paznokci, jakie można znaleźć u wszystkich dziewczyn, odciął kawałek około piętnastu centymetrów, potem kłębek i nożyczki schował do szuflady. Na zewnątrz zawarczał silnik samochodu, podszedł więc do okna, potrącając po drodze stertę książek na podłodze. Samochód odjechał, uśmiechnął się więc do siebie. Zawiązał na sznurku węzełek niespecjalnie wymyślny, zwykły prosty supełek. Na komódce leżała już przygotowana koperta. 2 Był 28 kwietnia i oczywiście lało. Woda pryskała z...
Fragment tekstu: Dla mojego syna Kita jako wyrazwszystkich mych nadziei, marzeń i miłości Choć być może mą duszę mrok spowije, To odrodzi się ona w blasku świetlistym. Zbyt zawsze gorąco kochałem gwiazdy, By lękać się ciemności nocy. Sarah Williams, Stary astronom do swych uczniów Część pierwszaPOCZUCIE KOŃCA A ta długa wąska kraina Obietnic jest pełna… Diakon Blue, Wages Day 1 Kiedy Rebus brał z rąk przewodnika żółty ochronny kask, zapadały już ciemności.- Myślimy, że chyba tu znajdzie się administracja - powiedział przewodnik. Nazywał się David Gilfillan, pracował w Szkockim Towarzystwie Historycznym i z ramienia Towarzystwa nadzorował prace archeologiczne w Queensberry House. - Oryginalna budowla pochodzi z drugiej połowy siedemnastego wieku. Jej pierwszym właścicielem był lord Hatton. Potem, pod koniec wieku, kiedy posiadłość przeszła w ręce pierwszego diuka Queensberry, rozbudowano ją. Zapewne stała się wtedy jednym z najwsp...
