Fragment tekstu: Gilesowi Gordonowi Anno Domini 1711, w dziewiątym roku panowania królowej Anny, parlament uchwalił był ustawę o wzniesieniu siedmiu nowych kościołów parafialnych w mieście Londynie i w mieście Westminsterze, które to zlecenie przekazane zostało Królewskiemu Urzędowi Prac w Scotland Yardzie. Nadszedł tedy czas, gdy architekt Nicholas Dyer zaczął budować model pierwszego kościoła. Jego koledzy najęliby do takiego przedsięwzięcia jakiegoś majstra stolarskiego, on jednakowoż wolał wykonać tę pracę własnymi rękami, wycinając prostokątne miniaturowe okienka i modelując schody z wygładzonej tarcicy: każdy element modelu można było wyjąć lub rozebrać na części, iżby kto dociekliwy, mógł wejrzeć do wnętrza i zobaczyć jak rozmieszczone są jego poszczególne części. Dyer dostosował skalę tej miniaturowej budowli do planów, które już wcześniej był nakreślił i, jak zawsze, posługiwał się przy tej pracy małym nożykiem, którego rękojeść z kości słoniowej owinięta była postrzępionym ...
Fragment tekstu: Dla Tallulah - obyś zawsze kochała życie Podziękowania Wyjątkowe podziękowania niech zechcą przyjąć od nas wyjątkowi agenci Vivienne Schuster i Jonny Geller, a także Euan, Doug, Carol "Zaręczona" Jackson, Kate, Emma, Diana, Sarah, Gill i wszyscy w Curtis Brown. Dziękujemy także wszystkim w Random House, szczególnie Andy'emu McKillopowi, Kirsty Fowkes, Kate Parkin, Georginie, Justine, Markowi, Ronowi, Karen i Glennowi. Wielkie dzięki składamy naszym przyjaciołom i rodzinie za ich niewiarygodne wprost wsparcie, zwłaszcza Bobowi i Barbarze Wines za tak wiele, Richardowi i Anne Rees za użyczenie nam swojego domu i za to, że wrócili cali i zdrowi, Catherine, Moose, Liz, Ralphowi i Kirsti za to, że na Dzikim Zachodzie mieli nas na oku, oraz Philipowi, Jenny i wszystkim z Packhorse Inn za to, że sprawili, iż Southstoke okazało się tak wspaniałym miejscem do pisania, a także Anne Lloyd za jej opinie, kiedy miały one kluczowe znaczenie. Rozdział pierwszy Najcisze...
Fragment tekstu: Podziękowania Z wyrazami miłości i wdzięczności - Elaine Geiger i Sterlingowi Lordowi za pomoc i zachętę znacznie przekraczające profesjonalną życzliwość; Grace i Davidowi Griffinom, Alice Bach i Jonathanowi Fastowi za wielokrotne odczytywanie tej książki w kolejnych stadiach jej powstawania, Marjorie Larkin, która ją przepisywała i komentowała, Jennifer Josephy, która tę książkę zredagowała i opatrzyła komentarzem, Louisowi Untermeyerowi, któremu bardziej podobały się radosne wiersze niż smutne, i wszystkim tym, którzy do mnie pisali, nawet gdy nie mogłam odpowiedzieć na ich listy.E.J. W Święto Dziękczynieniaodeszłam od męża… W Święto Dziękczynienia odeszłam od męża. Było to dziewięć lat od chwili, kiedy go poznałam, prawie tyle samo od dnia naszego ślubu, wystarczająco długo, by przekonać się, że coś nie gra, lecz mimo wszystko nie było to łatwe.Święto Dziękczynienia to raczej dziwny dzień na taką decyzję. Od kiedy skończyłam dwa lata, mie...
