Pan Pierdziołka spadł ze stołka 14,00 zł.
Uwaga! Książka posiada rysy na okładce. PAN PIERDZIOŁKA SPADŁ ZE STOŁKA to książeczka dla wszystkich - dla dzieci i dla dorosłych. Można się przy niej bawić, śmiać i wspominać. Giglać, przytulać, wygłupiać. "Idzie rak, nieborak, jak uszczypnie będzie znak..." Można się z niej uczyć liczyć, zapamiętywać, śpiewać... "Miała baba koguta..." Chcemy mieć wesołe dzieci - sięgnijmy po te teksty. Książeczka zawiera wyliczanki "niegrzeczne", takie, które dzieci uwielbiają powtarzać najbardziej... Pan Pierdziołka... znosi podział na rymowanki, które wypada i nie wypada powtarzać. "Wpadł pies do kuchni, i porwał mięsa ćwierć..."...
Fragment tekstu: Na farmie obok nas mieszkają państwo Greggowie. Mają dwóch synów: Philipa i Williama. Czasami idę do nich, żeby się pobawić.Jestem dziewczynką i mam osiem lat.Philip ma także osiem lat.William jest trzy lata starszy. Ma dziesięć lat.Co takiego?Dobrze, już dobrze, ma jedenaście.W zeszłym tygodniu Greggom przydarzyło się coś bardzo dziwnego. Opowiem wam najlepiej jak potrafię.Pan Gregg i jego synowie najbardziej ze wszystkiego lubili polować. W każdą sobotę rano brali strzelby i wyprawiali się do lasu na ptaki i zwierzęta. Nawet Philip pomimo swoich ośmiu lat miał własną strzelbę.Tymczasem ja nie znoszę polowania, nie znoszę. To po prostu nie w porządku, żeby mężczyźni i chłopcy zabijali zwierzęta dla samej zabawy. Dlatego za każdym razem, kiedy u nich byłam, starałam się wytłumaczyć Philipowi i Williamowi, żeby tego nie robili, ale oni tylko śmiali się ze mnie.Raz nawet zwróciłam uwagę panu Greggowi, ale przeszedł obok mnie, jakby mnie w ogóle nie zauważył. Pewnego so...
Fragment tekstu: 1 Trzej farmerzy W dolinie znajdowały się trzy farmy. Ich właścicielom dobrze się wiodło. Byli bogaci. Byli też wstrętni. Wszyscy trzej byli tak wstrętni i podli, jak to się zdarza między ludźmi. A nazywali się Boggis, Bunce i Bean.Boggis hodował kurczęta i kury. Miał ich całe tysiące. Był strasznie gruby, a to dlatego, że codziennie na śniadanie, obiad i kolację zjadał po trzy gotowane kurczęta z kluskami.Bunce hodował kaczki i gęsi. Miał tysiące gęsi i kaczek. Był karzełkiem z wydatnym brzuchem. Był tak niski, że broda nie wystawałaby mu z wody po płytkiej stronie żadnego basenu na świecie. Jadał tylko paszteciki z gęsich wątróbek. Robił z wątróbek pastę, faszerował nią ciasto i zapiekał. Taka dieta przyprawiała go o stały ból brzucha i wybuchowy charakter. Bean specjalizował się w indykach i jabłkach. Tysiące indyków trzymał w sadzie pełnym jabłonek. Nic nie jadał, natomiast całymi galonami pijał toczony z jabłek cydr. Był chudy jak ołówek i najsprytniejszy z...
Fragment tekstu: I znów mam to wspomnienie przed oczyma. Widzę go, jak biegnie lekko w górę po schodach, w starej czerwonej koszulce ze smokiem, wielkiej niczym żagiel. Kto dzisiaj nosi takie rzeczy? Nikt, tylko Jinsen. Biegnąc, odwraca głowę i śmieje się z tego, co ktoś właśnie powiedział. Do niego? O nim? Trudno powiedzieć. Raz McManus nazwał go latającym dywanem, a on śmiał się z tego przez cały dzień.Dostrzegł mnie, gdy przechodziłem u dołu schodów, i pomachał ręką.- Zobaczymy się później! - zawołał. - Wszystko ci opowiem!I opowiedział mi, co się wydarzyło, ale przecież ja to wszystko wiedziałam już wcześniej.Karma, wszystko to karma. Tylko nie pytaj, co to właściwie znaczy. SZKOŁA WYŻSZA IM. EDWARDA RUCHERA, TU KSZTAŁTUJE SIĘ DUMA głoszą wielkie czerwone litery na ścianie sali gimnastycznej, nad którymi czuwa czerwony lew. Gdybyś nie zauważył tego napisu, mógłbyś pomyśleć, że stoisz przed budynkiem więzienia. Twoim oczom ukaże się bowiem bezduszny, dwupiętrowy monolit z rzędami ...
Fragment tekstu: Uwaga na temat wiedźm W bajkach wiedźmy zawsze noszą beznadziejne czarne kapelusze i czarne płaszcze, a jeżdżą na miotłach.To jednak nie jest żadna bajka, ale opowieść o prawdziwych wiedźmach. Posłuchajcie uważnie i zapamiętajcie sobie raz na zawsze: Prawdziwe wiedźmy ubierają się normalnie i wyglądają jak najnormalniejsze kobiety. Żyją w normalnych domach i chodzą do NORMALNEJ PRACY. Właśnie dlatego tak trudno je złapać.Prawdziwa wiedźma dyszy tak gorącą nienawiścią do dzieci, że bardziej gorącej nienawiści nie możecie sobie wyobrazić.Prawdziwa wiedźma przez cały czas myśli tylko o tym, jak pozbyć się dzieci ze swego terytorium. Jej pasją jest dopadanie ich, jednego po drugim. Przez całe dnie nie myśli o niczym innym. Nawet jeśli pracuje jako kasjerka w sklepie, sekretarka czy jeździ samochodem oklejonym reklamami (a wszystko to może robić), głowę ma tak pełną intryg i podstępów, że aż się w niej gotuje, kotłuje, skwierczy i syczy od morderczych, krwawych ...
Fragment tekstu: Dla Theo W książce występuje pięcioro dzieci: AUGUSTUS GLOOPłakomczuch VERUCA SALTdziewczynka rozpuszczona przez rodziców VIOLET BEAUREGARDEdziewczynka przez cały dzień żująca gumę MIKE TEAVEEchłopiec, który nieustannie ogląda telewizję orazCHARLIE BUCKETnasz bohater 1. Pojawia się Charlie Tych dwoje staruszków to ojciec i matka pana Bucketa: dziadek Joe i babcia Josephine.A tych dwoje staruszków to ojciec i matka pani Bucket: dziadek George i babcia Georgina.Oto pan Bucket. A to pani Bucket.Państwo Bucket mają synka, który nazywa się Charlie Bucket. A oto i sam Charlie.Hej!Heja!Hejka!Charlie bardzo się cieszy, że was poznał.Cała rodzina - sześcioro dorosłych (jeśli chcecie, sami policzcie) i mały Charlie Bucket - mieszka w niedużym domku na skraju wielkiego miasta.Domek był zdecydowanie za mały dla tylu osób i wszystkim mieszkało się w nim bardzo niewygodnie. Były tam tylko dwa pokoje i tylko jedno łóżko. Łóżko odstąpiono czworgu dziadków, tacy ...
Charlie i wielka szklana winda
Fragment tekstu: 1 Za daleko Kiedy ostatnio widzieliśmy Charliego, wzbijał się ponad swój dom w wielkiej szklanej windzie. Chwilę wcześniej pan Wonka poinformował go, że odtąd jest właścicielem ogromnej, bajecznej fabryki czekolady, i teraz nasz mały bohater z całą swą rodziną udaje się, aby zamieszkać w fabryce. Przypomnijmy sobie pasażerów windy. Oto oni:Charlie Bucket, nasz bohater,pan Willy Wonka, niezwykły producent czekolady,państwo Bucketowie, matka i ojciec Charliego,dziadek George i babcia Georgina, rodzice pani Bucket,dziadek Joe i babcia Josephine, rodzice pana Bucketa.Babcie Josephine oraz Georgina, a także dziadek George nadal leżą w łóżku, które zostało wepchnięte do windy. Dziadek Joe, jak z pewnością pamiętacie, już wcześniej opuścił łóżko, aby wraz z Charliem udać się na zwiedzanie słynnej fabryki czekolady pana Wonki.Wielka szklana winda znajdowała się tysiąc stóp nad ziemią i gładko sunęła po przeczystym błękitnym niebie. Perspektywa zamieszkania w fabryce spra...
Fragment tekstu: Moje podziękowania zechcą przyjąć: Rick Lieder, Aaron Mustama, Frances Foster oraz zespół Michigan Anti-Cruelty SocietySpecjalne podziękowania dla Chrisa SchellingaDla P.F. i Equinoxpewnego dnia znów 1. Rachel. Raychel. Raechel. Kartka zielonego zeszytu uczennicy prywatnej szkoły z wolna pokrywa się czarnymi, pajęczymi nitkami liter, a prawe ramię cierpnie, wsparte na pochyłości ławki. Rachelle. RC. Nie ma znaczenia, jak zapiszę swe imię - wciąż jestem sobą, wciąż tu siedzę i wciąż zapisuję bzdury w bzdurnym zeszycie od "Biegłości w sztuce pisania". Starczy rozejrzeć się wokół i spojrzeć na Jona Trumana, Courtney DiMartino oraz Chelsea Thayne, by zrozumieć absurdalność tej sytuacji. Chelsea Thayne? Jedyne, w czym jej się udało osiągnąć biegłość, to idiotyczne zachowania, zwłaszcza wobec mnie.Mam to jednak gdzieś, zarówno Chelsea, jak i całą klasę, tę szkołę zresztą też. Wedle mojej matki, powinnam uwielbiać szkolne życie. Jesteś taka zdolna, powtarza, wszystko pr...
Fragment tekstu: Zbliżenie na ekran, napisy. Piękny widok na zieloną łąkę, na las, na kilka domów stojących w dolinie nad potokiem. Kamera prowadzi widza wzdłuż drogi, gdzie zza drzew wyłania się kopuła starego kościoła, dach spalonej stodoły, zakład kamieniarski Szymona. Potem zjeżdża niżej przez malinową łąkę, drogą przez wieś, na samo dno Doliny Motyli. JOASIA ZALEWSKA. Stoi w oknie, widać tylko jej prawy profil, jasne włosy ściągnięte czarną gumką i zwinięte w gruby rogalik. Za oknem bloki, w oddali przystanek tramwajowy i tłum czekających ludzi. Na parapecie obok doniczki z kwiatkiem zdjęcie psa, podpisane: Rozalka. Kręcimy pierwszą scenę. Pamiętam nasz dom. Stał na zboczu pagórka, pod samym lasem. W tym domu czułam się wolna jak ptak i bardzo szczęśliwa. Bo jak inaczej można się czuć, kiedy świat wokół taki piękny, a nogi same niosą na łąki, do lasu, nad staw. Rozsadzała mnie energia, nie starczało czasu na bycie dobrą córką i przykładną dziewczynką. Było tyle do zrobienia....
Fragment tekstu: Dla Terry'ego oraz Catrin, którzy ze mną pojechali Wstęp Inspiracją dla niniejszej książki był niezwykły zbiór kartek, znanych jako "Zapiski Mary", który znaleziono wewnątrz narzuty pochodzącej z okresu kolonialnego. Zidentyfikowano je jako dziennik czternastoletniej Mary Newbury, którą w 1659 zmuszono do opuszczenia Anglii po egzekucji jej babki, skazanej za czary. W dzienniku znajdujemy opis jej podróży do Ameryki oraz życia w osadzie purytan. Jej dziennik urywa się w pół zdania, w chwili gdy Mary musi uciekać z osady, aby nie podzielić losu swojej babci.Choć znaleziono również dwie kartki dopisane inną ręką, dziennik Mary kończy się w tym miejscu i tym samym kończy się historia Mary Newbury. Jeszcze zanim skończyłam przepisywać jej dziennik, zapragnęłam poznać jej dalsze losy i dlatego wystosowałam e-mailowy apel. Odpowiedziało na niego wiele osób. Chciałabym podziękować wszystkim korespondentom, którzy pomogli mi poskładać w całość historie ludzi, z którymi zetk...
